tarafından | Ara 18, 2008 | Kalem Kutusu
En çok zamanımı ve en anlamlı anılarımı senle paylaşıyorum ortak!Kimisi defter diyor sana, kimisi boş sayfa…Ama sen yeterince dolusun be ortak!Boşver! Takma kimseyi!Kendinin bile farkında olmayan ve paylaşamayan ne bilir ki ortak?Senin de canını sıkıyor mu benim...
tarafından | Ara 18, 2008 | Kalem Kutusu
kalbin yumuşamışbunu dedi bugünçok sevdiğim bir arkadaşımbütün gece ağladım yumuşamasın mı hala? ağlamaksa hıçkıra kıçkıraiçimi açmaksa korksam dakorkunun içine dalmaksadökmekse derdimi ummanakızmaksa birilerine ya da kendime sonra sınırlarımı koymaksaOLSUN...
tarafından | Ara 17, 2008 | Kalem Kutusu
Yaşamın ilk döneminde, giriş döneminde, kendimizi tamamen dış dünyadan kopuk algılıyoruz. İçimizde kedimizi anlamlandıramadıkça dışımızı da reddediyoruz. İnsanların bizi anlamadığını düşünüp yaşama ve dünyaya düşman kesiliyoruz. Oysa ki bizi anlamayan yine biz...
tarafından | Ara 16, 2008 | Kalem Kutusu
Bazen değişimi kabullenme ihtiyacı duyuyorsun. Bunu uzun zamandır istiyordun aslında biliyorum ama sana zor geliyordu yeni bir yaşam ve yeni başlangıçlar.Omzun düşmüş, başın eğik ve ayakların yere sağlam basmazken zaten yeni bir başlangıcı da düşünemezsin. Yaşama her...
tarafından | Ara 16, 2008 | Kalem Kutusu
Bugün hayat çok güzel, aynı o kadın gibi. Hani bir kadın vardır,gözlerini ondan alamazsın,hep bakmak istersin,Yanağına dokunmak, yanında olmak, etrafında çılgınca dönmek en makul isteğindir o an,Onun dışındaki tüm görüntüler muğlaklaşır, daha çok bakmak istersin, o...
tarafından | Ara 15, 2008 | Kalem Kutusu
Küçük, küçücük bir kum zerresiydi. Kimsesiz, yapayalnız, güçsüz ve çaresiz. Çılgın fırtınalardan, azgın dalgalardan korunmaya çalışıyordu kendini bildi bileli. Sürekli tufan kopuyordu sanki. Ara sıra durulduğunda ortalık, rahat bir soluk alıp şükrediyordu hala...
