tarafından | Şub 13, 2009 | Kalem Kutusu
Etrafıma bakındım ama kimseler yoktu! Gülmeye başlamasıyla birlikte ilk sorusu kulaklarımı delip uzanıyordu sonsuz boşluğa.“Kimsin sen?” Aman Tanrım! Göremediğim bu varlığa nasıl bir cevap verebilirdim? Dikkat kesildim tekrar çevreme, ama kendimden başka...
tarafından | Şub 13, 2009 | Kalem Kutusu
Ben, değişimi yaşadım…Sancılı geçer geçiş dönemi. Başta sen kendin alışamazsın yeni kişiliğine, yeni ben’e.Sonra sen alışırsın, ama bu sefer de başkaları alışmak istemez. Kimse gelişimi çok istemez aslında. Gelişim ve değişim insanları korkutur. Toplumu...
tarafından | Şub 12, 2009 | Kalem Kutusu
Günün birinde, her sabah olduğu gibi yine her zamanki saatte uyanıp, her zamanki rutinimizde hazırlanıp, her günkü bizi bunaltan işimize doğru giderken, belki gidiş yolunda kitabımızı da okurken, bir an dalıp küçük ve uzaktan gelen bir ses işitiriz. Sonra birden bir...
tarafından | Şub 10, 2009 | Kalem Kutusu
En başlarda kendimi ve geçmişi toprağın ta dibine gömmek istedim, nefes almak istemiyordum, geçmişten bir nefes…Heplik ve hiçlik duygusunun tam ortasındaydım. Bu iki zıtlık birbirlerini o kadar kuvvetle ve istekle çekiyorlardı ki birbirlerine, her bir noktam her...
tarafından | Şub 9, 2009 | Kalem Kutusu
Toplumsal canlılarız, bütün canlılardan da bizi bilincimiz ayırıyor, farklı kılıyor. İnsan olmanın güzelliğidir bu. Genetik mirasımıza, bilgi ve deneyimlerimizi katarak yaşamımızı kurgularken çevremizden (toplumdan) gelen bombardımanlardan korunmanın tek yolu da iyiyi...
tarafından | Şub 9, 2009 | Kalem Kutusu
1.perde:Üç gündür eve gelmeyen, arayıp sormayan adamı aniden kapının önünde buluverince hem mutlu hem şaşkın hem kızgındır. Boynuna sarılıp ‘hoş geldin’ demek ister istemesine de…Ağzından ‘Neden geldin?’ cümlesi çıkıverir kırık, kuru bir...
