tarafından | Eyl 8, 2008 | Kalem Kutusu
Bizler, ne yaptığımızı bal gibi bilen, ama bilmezden gelen insanlar topluluğu haline geldik hep beraber. Arkamızda ne bıraktığımızı, ya da ardımızda bıraktıklarımızın ne hale geldiğini düşünmeden, öylece bırakıp yolumuza devam ediyoruz. Varsa yoksa biz…Kimimiz...
tarafından | Eyl 7, 2008 | Kalem Kutusu
Acıdan geçerken, iç sesimden bana armağan edilmiştir. Ben de bütün annelere, bütün çocuklara ve bütün acıdan geçenlere armağan ediyorum… ***Seni annen yolun başında bırakacak. Sen anneni bırakmak istemeyeceksin. Ama bırakmak zorundasın.Annen senin onu bırakıp...
tarafından | Eyl 7, 2008 | Kalem Kutusu
Biliyor musun, her şeyin beslenmeye ihtiyacı vardır. Eğer korkularını, kaygılarını ve sıkıntılarını besleyerek kendine bu kadar çok alıştırmasaydın içindeki cenneti çoktan fark etmiş olacaktın. O zaman coşkuyla samimi olacaktın. O zaman yaşamla dans edecektin.Bunları...
tarafından | Eyl 5, 2008 | Kalem Kutusu
Mor Çatı kadın sığınma evinde çok güzel bir kutlamaya katıldım dostlar. Sığınakta uzun süredir kalan ve artık kendi evini kurup sığınaktan ayrılan bir arkadaşla, iyileşen başka bir kadın arkadaşın hayata yeniden daha güçlü adımlar atışlarını kutladık. Bu güzel kutlama...
tarafından | Eyl 4, 2008 | Kalem Kutusu
Geçenlerde, bir erkek dostumla ile aramızda, kadın erkek üzerine sonu gelmeyecek gibi görünen güler yüzlü bir sohbet başlamıştı. Bir ara arkadaşım, kadınların aslında birçok konuda gerçekten de erkeklerden daha güçlü, daha dirençli ve daha dayanıklı olduklarını kabul...
tarafından | Eyl 4, 2008 | Kalem Kutusu
Okuduğum ilkokulun bahçesinde iki ağaç vardı, aslında biri ağaç değildi sırıktı; bir fidanın düz durması için yanına dikilmiş bir dayanak. Fakat canlıydı o sırık, belli ki yeni kesilmişti bir ağaçtan. Dikilince yanına fidanın, alınca toprağın kokusunu, onun da canı...