tarafından | Nis 30, 2008 | Kalem Kutusu
Maslak’a gitmek için Levent’ten minibüse bindim. Minibüs çok kalabalıktı ve ben en arkadaydım. İneceğim yere geldiğimizde uygun bir yerde inmek istediğimi şoföre bağırarak söyledim. Fakat minibüs yol almaya devam etti. Tekrar söyledim. Değişiklik yok. Ben...
tarafından | Nis 29, 2008 | Kalem Kutusu
Bundan iki-iki buçuk ay önceydi, telefonum çaldı gecenin bir vaktinde; bir arkadaşımmış, bizse oturmuş kayaların üstüne, arkadaşlarla laflıyor, bir yandan da ufak ufak kafa çekiyoruz… Hal hatır faslından sonra“sigarayı bıraktım” demesin mi pat diye.....
tarafından | Nis 29, 2008 | Kalem Kutusu
Evet ya sadece sensin bu dünyadaki yaralıOlaylar sana göre daima tek taraflı‘’Neden ben?!!! Demekten, ‘’Nasıl çözerim’’ lere zamanın kalmadıPeki, var mı bunların sana bir faydası?Bir görebilsen benim gözümle kendiniGüzel gözlerini,...
tarafından | Nis 28, 2008 | Kalem Kutusu
Tanrı dedi ki:Sen dünyanın sekizinci harikasısın. Hiç araştırdın mı? Kitaplar senden bahsetmiyor olabilir, ancak sen fevkalade bir harikasın. Sen dünyanın ilk harikasısın. Benim gözlerim ve yüreğim seni yarattığım için parıldıyor.Yanlış anlama, tüm yarattıklarımı...
tarafından | Nis 27, 2008 | Kalem Kutusu
Ben bir kara çocuğuyum, daha doğrusu bir bozkır çocuğu. Başkentte doğmuşum. Kışlar soğuk ve yağışlı; yazlar sıcak ve kurak. O yüzden her Ankara çocuğu gibi biraz soğuk yapılıyımdır.Ama her Ankara’yı tanıyıp da sonra ömür boyu ona bağlananlar gibi beni tanıyanlar...