tarafından | Haz 22, 2009 | Kalem Kutusu
Konuşmayı sökmeye başladığımızda teleffuz ettiğimiz ilk kelimedir baba. Gözümüzü dünyaya açar açmaz kanımızın çekmesinden tanıdığımız ilk insandır O. Bazen bir arkadaş, bazen de bir çok şeyimizi paylaştığımız sırdaştır babamız. Hep evimizin reisi, nafakamızın...
tarafından | Haz 19, 2009 | Kalem Kutusu
Halimize şükretmenin önemini ne kadar bilsek de, hayatı şükranla yaşamak gerektiğine nice iman etmiş olsak da çoğu zaman unutuyoruz bu güzel duyguyu. Küçücük bir ayrıntı esir alabiliyor zihnimizi. Takılıp kalıyoruz orada. Birbirinin benzeri sevimsiz düşünceler...
tarafından | Haz 18, 2009 | Kalem Kutusu
Hayvanları severim, özellikle de köpekleri… Kedi gibi küçücük olup sahipleri tarafından şirinlik abidesi olarak ortalarda dolaştırılanları da, neredeyse yarım insan boyunda, altın sarısı tüyleriyle “Ben buradayken sana bir şey olmaz” diyen sadakat...
tarafından | Haz 17, 2009 | Kalem Kutusu
Çok etkileyici, sarsıcı bir video izledim okulumuzda aldığımız Öğrenci Koçluğu eğitiminde. İzlediğim anda da bu video üzerine bir yazı yazmak için içimde büyük bir istek doğdu. (Vİdeoyu izlemek için tıklayın.)Armut dibine düşüyor… Ve bir meyve ağacından da -illa...
tarafından | Haz 15, 2009 | Kalem Kutusu
Bir dağın etrafını kıvrılarak saran yoldan zirveye doğru yürüyorum. Zirve bulutların içinde kaybolmuş. Çoğunu yıllardır görmemiş olduğum kalabalık bir grupla çok önemli bir buluşmam var. Ben hepsinden önce orda olmalıyım. Bu buluşmayı ben planladım ve hepsini ben...
tarafından | Haz 10, 2009 | Kalem Kutusu
Geçen aylarda bir arkadaşımla uygun saatlerimizi ayarlayarak buluştuk. Öğleden sonra 3-4 arası görüşüp, ayrılıp, tekrar 6-7 arası biraraya gelecektik. Saat 3’te buluştuğumuzda, çalan telefonu 6-7 arası tekrar biraraya gelemeyeceğimizin haberini veriyordu....
