Çocuk Kalabilen Yanımla…

Bütün neşeli yüzler birbirine benzediğinden mi ne, aynı görüntüye baka baka dinlenmeye başlıyorsun. O zaman pembeleşiyor yanakların. İçlerinden biri olmak duygusu hoşuna gidiyor. Görünmezleşiyor, ötekilerin gözünde yok oluyorsun. Olduğuna inandığın ile gerçekte...

Evreka!

Adımlarım biraz heyecanlı biraz da ürkek. Neden ürkek dedim ki şimdi? Heyecanlı ve meraklıyım; ilk gençliğimin çeşit çeşit duygularıyla gezdiğim Karanfil, Yüksel yollarını, yeniden bu yaşta bu halle gezmekten. Sanki her an bir kahveden, basamaktan, köşeden ergen kız...

Bir Tuhafım Şimdi Ankara’da

Bekliyorum. Neyi, bilmiyorum. Henüz. Bekleme halini, heyecanını, zaman geçtikçe, gelen olmadıkça, içime çöken hüznü hissediyorum. Kaç gündür buradayım, bu şehirde. Bir şeyler olsun, düğüm çözülsün. Biri, birileri, bir şeyler çıksın kendimi affedebileceğim. Oturuyorum...

Siper Önü Yazısı

Duvarları kuşatın da/ Tutuklayın hepsini/ Ne böyle gurbet olsun/ Ne böyle ayrılıklar Kaldırın duvarları/ Yıkın gitsin hepsini/ Ne böyle zulüm olsun/ Ne de böyle şarkılar Duvarları devirin de/ Kül edin betonları/ Ne böyle sınır olsun/ Ne böyle düşmanlıklar Kaldırın...

Ala Gözlü Bir Turnadır Hediye

Bazı insanlar vardır; ölüm onlara dokunmaz; bile isteye dokunmaz. Onlar yaşama sözlüdür ölümlü de olsa dünya. Bazı insanlar vardır bazı insanların kalbiyle hep temastadır. Bazı insanlar vardır, adım attıkları yeri varoluşları ile ısıtır, serinletir, ışıtırlar....