tarafından | Oca 16, 2009 | Kalem Kutusu
Bir bakarsın rüzgar olmuş sevgi, esmiş sen orda yokken, yetişememişsin. Belki bir an yüzünü güneşe dönmekti, belki bataklıktan seni çıkarabilecek tek güç. Kimine göre bir masal, kahramanı olduğu. Kimine göre bir gerçek, içinde var olduğu. Bazen kalabalıklarda yalnız...
tarafından | Oca 15, 2009 | Kalem Kutusu
Hala küçük bir çocuktum ve babamın alkışını bekliyordum , ona kemanımla bir şeyler çalarken. Parçamı bitirdim ve gururla babama baktım, babamsa:“Hala geçen seneki aynı şarkıları çalıyorsun. Parmaklarını titreterek çalsana. Hala ilerlememişsin. O kadar da kursa...
tarafından | Oca 14, 2009 | Kalem Kutusu
Hep denir ki, bir şeyleri fark etmek ya da değiştirmek için neden illa ki bir kayıp ya da acı yaşamak gerekiyor? Mutluyken ya da hayatın akışı ‘normal’ iken farkındalık yaşamak mümkün değil mi ?Bu aslında tamamen insan olmanın doğası ile ilgili.Hayatımız...
tarafından | Oca 14, 2009 | Kalem Kutusu
Gölgelerden Aydınlığa eğitiminde Nil bana “SEN SAHTESİN” demişti. Bu cümlenin ne anlama geldıgını tam olarak anlamasam da, hiç bir eğitimde doğru dürüst ağlamayan benim gözlerim dolmuştu. Bu kelime beni müthiş rahatsız etmişti. Bu laf benim hangi yarama...
tarafından | Oca 14, 2009 | Kalem Kutusu
Savaşın BedelleriGeleceğin mimarı, minik yavrular vardı, Biri okulundaydı, diğeri uykudaydı.Ötekiyse, gelecek hayalleri kurardı,Kesilmeyen ateşler, bir sürü canı yaktı.Bu vahşeti yaparken, vicdan nasıl dayandı?Tabi ya, onlar için, bu sıradan olaydı.Amaç tekti, gerisi...