Dün gece gereksiz bir hüzün vardı üstümde
Saçların kadar karanlık gözlerin gibi bilmece
Anlatamadım hislerimi, sanki iki kelime tek hece
Uykusuzum, düşünüyorum aramızdakileri öylece
Sadece geceleri yazabiliyorum, kalbimde seni görebiliyorum
Uyuyamazken düşler uyanamazken ise kabuslar görüyorum
Sözlerini gözlüyorum, gözlerini özlüyorum
Yeter ! Yine aynı kabus, uyanmak istiyorum
Titriyorum, bunun adı ne acı ne de sinir
Boş bir duygu içimde, sonucu güzel bir şiir
Kalbim yorgun artık, beynimse bu hüzünden çekinir
Karanlıktaki bilmeceyi şiirler mi bilir?
Kalem de hüzünlü her gece
Bir anlam veriyor her seferinde kağıda
Kağıtsa hiçbir şey yapmıyor dinlemekten başka
Senin gibi sevgisizken o da boş bir sayfa
Acılarımı boş sayfaları doldurmak için kullanıyorum artık
Anlayacağın duyguların ilham perime kiralık
