Kırdım kanatlarını o uçmak isterken
Sordum hep kendime bir dilek tutarken
O muydu mutluluk yoksa onsuz mu mutluyum
Bulamadım cevabını mumların ateşiyle karşılıklı titrerken
Bilirken onsuzluğun mutsuzluk olmadığını
Git diyemedim aradım hep bulamadığımı
Direndin kabullenemedim yıkıldığımı
Git dedim sonunda anladım başardığımı
Acizlikmiş gidenin arkasından yalvarmak
Uğruna her gece gözlerini ıslatmak
Her güzel anını onunla karartmak
Acizlikmiş yalan olduğunu bile bile inanmak
Git diyebildiğin an dönmek istemesi
Her şey için çok geç olduğunu bilmemesi
Ben kabuslar görürken onun mutluluklar düşlemesi
Beni rahatsız edense bunları görmemesi
Kafam karışık yine gecem karanlık
Kalem elimde yarınımsa aydınlık
Mutsuzluk dünümde bugünümdeyse saygınlık
Sensizlik huzur yalnızlıksa tatlı bir baygınlık
