Ergen çocuğunuz okuldan eve gözü yaşlı geliyor ve drama öğretmeninin ona ezber konusunda daha çok çalışması gerektiğini söylediğini anlatıyor.
Küçük çocuğunuz duvara çizim yaptığı için ona çıkışmanız sonucu gözyaşlarına boğuluyor.
Çocuğunuz ister aşırı duyarlı olsun, ister duyarlığı zaman zaman artan biri, aşağıdaki yöntemler işinize yarayacaktır.
Önce, bağ kurun: Hassas bir çocuğun en duyarlı olduğu an, bir meselenin hemen sonrasıdır. Hiçbir şey söylemeden, önce ondan yanınıza ya da kucağınıza oturmasını isteyin. Eğer buna açıksa, elini tutun ya da elinizi sırtına koyun. Fiziksel dokunuş çocuğunuza ne olursa olsun onu önemsediğinizi ve onun tarafında olduğunuzu anlatır.
Geçerli kılın: Çocuğunuzun hissettiği duyguları geçerli kılın. Ergen çocuğunuza şunu söyleyin: “Neden bu kadar üzüldüğünü çok iyi anlıyorum. Çok çalıştığın halde öğretmenin bunu görmediği için hüsrana mı uğradın?” Aşırı tepki verdiğini düşünseniz bile, onu araya girmeden ve yargılamadan dinleyin. Küçük çocuğunuza “Duvarları çizmemeni söyleyince çok üzüldüğünü biliyorum” deyin.
Durumu değerlendirin: Duyguları dikkate aldıktan sonra durumu gözden geçirin. Unutmayın ki çocuklar hassas bir konumda olduklarında kendilerine çok yüklenirler, o yüzden durumu onlar için daha da zorlaştırmamaya özen gösterin. Ergen çocuğunuza sorun: “Öğretmeninin ezber konusunda söyledikleriyle ilgili ne düşünüyorsun?” Sonra şöyle devam edin: “Sence öğretmeninin eleştirisinde hiç haklılık payı var mı?” Küçük çocuğunuza şunu sorun: “Duvarlara çizim yapmak hakkında ne düşünüyorsun?”
Konuyu herhangi bir fikir beyan etmeden tartışmaya açtığınızda, çocuğunuzun durumu nesnel bir şekilde görme şansı artar. Çocuğunuzu yönlendirmeye çalışmadan ya da yargılamadan düşünmeye teşvik etmeniz çok önemlidir.
BUNDAN KAÇININ
Çocuğunuzun patlamalarına ya da duvarı çizmek gibi kural ihlallerine yaptırım uygulamaktan kaçının. Eleştiriye duyarlı çocuklar zaten o eleştiriye verdikleri duygusal tepkilerle kendilerini yeterince cezalandırırlar. Eleştiri duyarlılığı onları bir utanç döngüsüne hapsedebilir. Yaptırım uygulamak ise hissettikleri utanç ve suçluluk duygularını daha da derinleştirerek yaşananlardan ders alıp gelişmelerini önler. Onların olaya dair netlik kazanmak ve nesnel bir bakış yakalamak için sizinle konuşmaları yeterlidir.
Kötümserlik ve Düşük Özgüven
Çoğu çocuk, özellikle de küçükler, genelde memnun olsalar da bazı çocuklar olumsuz düşüncelere kapılabilir. Bu durum bazen kaygı ya da depresyon gibi bozuklukların sonucu olabilir, ama çoğu çocuk kötümserliği bir savunma mekanizması olarak kullanır. Örneğin, çocuklar olumsuz bir etkileşim deneyimlerse, daha sonra benzer bir duruma ihtiyatla yaklaşacaklardır ya da tıpkı yetişkinler gibi, bazı çocuklar doğaları gereği olumsuz düşünmeye diğerlerinden daha yatkın olabilir.
Çocuk, kötümserliği ileri götürdüğü takdirde, günlük işlerle uğraşacak ve sorumluluklarını yerine getirecek motivasyonu bulmakta zorlanabilir. Bu da kendini sabote etmesine ya da apatiye yol açabilir. Kötümser yaklaşım ve davranışlar daha çok okul çağındaki çocuklar ve ergenlerde görülür.
