Cebindeki son parana kıyıp da aldığın o muhteşem elbis bile iğrenç gelir o an gözüne…
Neden?
Çünkü yakışabilecek bir bedende durmuyordur !
” İnsanın kendini çirkin görmesi ne kadar iyi gelebilir ki o an ? “
Sürekli kilo verme isteğin
Bu kadar çok isteyip,
Elinde bir kola şişesinin durması?
İmrendiğin insanların resimlerine bakıp gözlerinin dolması ?
Daha sonra pes edip,
Bile bile dahada kötüye gitme isteğiyle o an en sevmediğin şeyleri giyip kendini odandan dışarı atman.
Gene o onbeş saniyelik yolda aklında onbeş tane birden soru olması…
Ben n’apıyorum ?
Bir işe yarıyor muyum ?
Mutsuzum ve bunu ben mi sağlıyorum?
Bu kadar cok istediğim şeylerin neden peşinde değilim ?
Neden bu kadar çabuk pes ediyorum ?
Peki n’apmalıyım ?
Yapamassam n’olucak ?
Kendimden ne kadar kaçabilirim ?
Peki ya etrafımdakilerden ?
Sonunda tekrar pes edince n’olucak?
Gerçekten mutlu olmayı haketmiyor muyum ?
Bütün bunları ben mi seçiyorum ?
Bütün bu olanların sorumlusu ben miyim ?
Ben değilsem kim?
etrafımdakiler değilse kim sorumlu?
