Yani, “beni seven olsun da, kim olduğu farketmez” diyenlerden misiniz? Kırılmaz, küsmez, kimseden gitmez misiniz? Size karşı ne yapılırsa yapılsın, tek bir özür yeterli midir affetmenize, unutmanıza. Bu kadar büyük bir yüreğe mi sahipsiniz? Sonsuz yani sınırsız affedici bir insan mısınız? .

Ben…

Hiçkimseden gidemem, diyen Sezen Aksu’ nun aksine, özel olduğumu hissetmediğim hiç kimsede kalmadım. Onların beni göndermesini de beklemedim. Gittim…

İçime sinmediğinden, gerçek olduğunu hissetmediğimden ve buna paralel bir çok nedenden gittim. “Gerçek sevgi, kimin daha karlı çıkacağını düşünmeden, bir insana vermeyi düşünmektir” dese de sevgili Leo Buscaglia, ben ona da inat, hesaplar yaptım, hem de en incesinden.

Nasıl mı?

Seviliyorsam, sevdim, değer görüyorsam karşılık verdim.

Aşka gelince, elimden geldiğince sevdim. Kırıldığımda ise içime kapanıp, sustum. Derdin ne diye sorulmadan, dert anlatmadım. Sorulsa da farketmedi ya, neyse…

Birilerinin farkımda olup, olmadığını ya da yokluğum ve varlığımın birbirine denk olup olmadığını görmek, anlamak istedim hep.

Yokluğum üzüyorsa, hissediliyorsa ne ala, baş tacı yaptım beni sevenleri, yoksa ardımda bıraktım.

Ama hep içime sinerek yaşadım. Umarım bundan sonrada hep böyle olur.

Şimdi hangisi doğru?

Affetmek mi, affetmemek mi?
Unutmak mı, unutmamak mı?
Kırılmak mı, kırılmamak mı?
Seçmek mi, kepçeyi daldırmak mı?

Ben…

Sevginin hakedene verilmesinden yanayım. Doğru olan buymuş gibi geliyor bana, ki bu konuda bir iddiamın olmadığını da belirtmek isterim.

Ama, yüreği güzel bir insanla, yüreği kapkara bir insanı bir tutmak ne derece adil?

Hani işyerindeki yöneticiniz canla başla çalışan sizle, işten kaytarmak için bahane arayan, yaratıcılıktan eser olmayan mesai arkadaşınızı bir tutup, bu şekilde değerlendirmeye alırsa, cidden bu sizin umrunuzda olmaz mı?

Ancak birini sevmek için illede size emek vermesi de şart diil. Yüreğinin güzel olması, dünyaya pozitif enerjisini yayması da yeterli derim ben. Hani öyle, “güzel olsun, ama ille de benim olsun” takıntım yoktur benim. Lütfen kimsenin de olmasın.

Sevgi çok değerli hazine. Lütfen bol keseden ve adam seçmeden dağıtmayın. Allah muhafaza bir gün tükeniverir, sonra bir bakmışsınız sevgiler pazarda pul olmuş.

Hadi artık, sevgiyi tam isabet yaşayın ve yaşatın olur mu?

Share This