Destek mi olurdunuz ona yoksa “düzeltmeye” mi çalışırdınız?
Kendinizi suçlayıp nerede hata yaptığınızı mı düşünürdünüz yoksa en az kendi heteroseksüelliğiniz kadar doğal mı karşılardınız çocuğunuzun eğilimini?
Psikiyatri kliniklerine götürüp ilaçlarla “tedavi” etmeye çalışan ebeveynlerden mi olurdunuz? Ya da şiddetten vahşete geniş bir yelpazede çocuğunu çeşitli biçimlerde cezalandıran ebeveynlerden mi?
“Ne yaşayacaksa yaşasın ama gizlesin kimliğini” mi derdiniz?
Kendi çocuğunuzun eşcinsel olduğunu duymaya ne kadar hazırsınız?
