Ben kimim? Yaşamımı yönlendiren ne?
Kendimi nasıl bulacağım isteği artık bulanık bir suda yazılıydı.
Yaptığım her şey ruhumda derin izler bırakmıştı . Bu izler derinleştikçe ve yaptıklarım tekrarlandıkça alışkanlıklarım oluvermişti.
Bu gidişat kısır bir döngüye benziyordu.. Sevgiyi nefrete, gülmeyi ağlayamaya, umudu umutsuzluğa çeviren bir döngü.
Bu belki de bir şanstı. Çünkü bu durum benim gerçek kimliğimi araştırmama ve böylece doğal bir şekilde farkındalık yoluna girmemi sağlamıştı.
. . .
Bunları bana yaptıran,neydi?
. . .
Hayatımız seçimlerimizden ibaretti ve her seçim bir vazgeçişti.
Vazgeçtiklerim de beni ben olmaktan çıkarmış, kendime el olmama neden olmuştu.
Ne ektiysem onu biçiyordum. Olumlu ve olumsuz düşünceler alışkanlıklara dönmüştü. Alışkanlıklarım ise karakterimi belirleyip kaderim olmuştu.
Bilinmezliğe doğru giderken, değiştirdiklerimin ruhumu da değiştirmeye başladığını gördüm. Ben değiştikçe bakış açım da değişti.
Hayatımız, içimizdekinin yansımasıydı . Her şeye can veren, anlamlar yükleyen bendim. Olumlu bir dünya için önemli olan ilk adım pozitif olmaktı.
“DÜŞÜNCENİ DEĞİŞTİR HAYATIN DEĞİŞSİN’’.
Benim hayat sloganım artık bu.
Ya sizinki ne ?
