Kendimizi akışa bırakıyorum zannederken sürüklenmekten bir kütük gibi diğer kütüklerin arasında…
Bir dursak, bir durulsak, sakin bir kıyı bulsak kendimize… İçimizin kuytularına sinmiş ruhumuzun ıslığını duysak…
Dinlesek bizi nereye götürmek istediğini….
Bıraksak her şeyi sonra ve tam ters yöne ivme kazansak…
Onurlu bir başkaldırışla yükselsek insan eliyle yönlendirilmiş yapay su yatağında her geçen gün çoğalarak ve hızlanarak sürüklenen kütüklerin üzerinden… Onları izleyerek, görerek ve fakat kendi yolumuzda, yönümüzde olduğumuzu bilerek süzülsek …
