Bir yıl bir an gibi geçti ve gitti yine.
2009 şaşırtmadı beni. Kendi içimdekileri döktü bir yıl boyunca dışıma. Yerine yenilerini doldurdu. Bunun için bir yıl boyunca elinden geleni ardına koymadı.
Son hazırlıklarını tamamladı artık. Hüzünlü olsa da gideceği için yerini yeni bir yıla seve seve bırakmaya hazır. ‘’Eskiler üzerine düşeni yapıp gitmeyi bilmeli, yoksa yeniler nasıl girer hayata.’’ deyip ona biçilen zamanın dolmasını bekliyor.
2008 de yaşadığım kıtlık üzerime çöküp, bolluğu yaratmaya zorlamıştı beni. 2009’un hepimiz için bolluk ve bereket yılı olmasını dilemiş ve öyle olacağına da inanmıştım. Benim açımdan öyle de oldu. İnandığımı yaşadım 2009’da.
Mart ayının başında anneannemdem miras aldım önce. Mirastan önce kızım benim yanıma döndü ve Haziran ayında dizide oynamaya başladı. Dizi kısa sürmüş olsa da 2008’de elime geçen paranın tamamı kadar kazandı. Miras ve onun kazandığı para ile bolluk ve bereket içinde geçirdik 2009’u.
‘’2008’’ dediğimde ‘’aman anne hatırlatma tüylerim diken diken oluyor’’. dese de kızım, ben biliyorum ki biz 2009’daki bolluğu 2008 yılındaki kıtlığa borçluyuz.
‘’2009’da yaşayacağım her şey için teşekkürler Tanrı’m. Hiçbir şeyden şikâyetim olmayacak…’’ demiştim geçen yıl. Hiçbir şeyden şikâyetim olmadı. Tam aksine yaşadığım her şeyden memnuniyet duydum.
Evdeki eskiler bir bir kırılıp döküldükçe, hizmetini tamamlayan eskilerin çıkıp gittiğini ve yenilere yer açıldığını hayatın bana böyle gösterdiğini düşünüp memnuniyet duydum. Kırılıp dökülmeyen ama durdukları yerde ‘’bırak bizi gidelim’’ deyip izin isteyenlere de izin verdim ve ait oldukları yere gönderdim hepsini.
Sigortalar atıp bir günümüzü elektriksiz ve üşüyerek geçirdiğimizde, elektrik tesisatı yenilenmek zorunda kalınca, bu yenilenmenin ruhsal ve bedensel elektrik tesisatımın yenilenmesinden yansıdığına inanıp memnuniyet duydum.
Banyodaki su borularını birleştiren parçanın orijinal olmamasından, oraya ait olmayan iki parçanın eritilerek birbirine yapıştırılması suretiyle yapılmış olmasından ve suyun bir borudan diğerine akışını artık sağlayamayacak duruma gelmesinden, ani bir patlama ile sular fışkırmaya başladığında ve ertesi gün usta gelinceye kadar yirmi saat boyunca akıp durduğunda memnuniyet duydum.
Bundan sonra hayat, o patlayan su gibi şiddetle akıp gidecek, bana ait olmayan, özüme uymayan, oradan buradan toplayıp bana yapıştırılan zihniyetleri fırlatıp atacaktı. Bana bunu hissettiren bu olaya şükrettim ve memnuniyet duydum.
Bunlar gibi aksilik kabul edilebilecek ama benim aksiseda kabul ettiğim nice olaydan şikâyet etmedim. Hepsine şükredip bana anlatmak istediklerine olumlu anlamlar yükledim. Olumsuzun işaret ettiği olumluyu yakalamayı fırsat bilip, bana getirmesi için hayata sipariş ettim.
Evimdeki eskileri sırası geldikçe yenileyen hayat, bendeki eskileri de yeniledi sırasıyla. Bırakamadıklarımı ise bırakmam için elinden gelen zorlamayı yapıp durdu 2009’da.
İçsel olarak vedalaştım eskilerle ve bunları yenileriyle değiştirme işini hayata bıraktım. 2009’daki eskilerle mücadeleye ve vedalaşmaya bakıp 2010’daki yenilenmeyi görmemek mümkün değil.
Şimdiden 2010’un yenilenmenin,
yeni başlangıçların yılı olacağını hissediyorum.
Hepimiz için böyle olmasını diliyorum.
Bizi yeniye hazırlayan eski yılımıza şükrediyorum.
2010, kendine yenilmeyenlerin, kendini yenileyenlerin yılı olsun.
Eski yılın içime doldurduklarını dışıma dökeceğin için
teşekkürler yeni yıl.
2010’da yaşayacağım her şey için teşekkürler hayat…
Hiçbir şeyden şikâyetim olmayacak…
