Gönlüm bir okyanus gibi alabildiğince geniş ve sevgi dolu, masmavi ve iç açıcı güzellikte seyir ederken, ufuktan bir liman beliriyor gözlerime. Güzellikleri görmek adına hedef seçiyor ve tüm gücüm ile yaklaşmaya çalışıyorum limana.
Yaklaştıkça heyecanım artıyor, heyecanım arttıkça mutluluğu yaşıyorum yüreğimde. Aslında her limana da uğramam pek. Yola çıktım mı bir kere, gözüm özümden başkasını görmez.
Az sonra liman iyice beliriyor gözlerime, bir başka hava var buralarda. Daha önce hiç tatmadığım bir atmosfer beni içine doğru yavaş, yavaş çekiyor. Artık limana yanaşmak için demir atma zamanı geldi diyerek uzanıyorum çapalara. “Beni ne bekliyor bu limanda” diyerek kendimi de sorguluyorum bir yandan.
İçimdeki huzur yükseklerde, karanlık gecelerin sabahına ermiş gibi mutlu ve sevgi doluyum. Bu sevgiye hangi yürek yelken açacak ve kucaklayacak acaba, diye düşlerken tam o sırada karşıdan bir parıltı çarpıyor göz bebeklerime
Parıltının içinde biri var! Adeta meleğe benziyor. Karşımda ve bana doğru yaklaşıyor. Pozitif bir enerji kaplıyor o an tüm çevremi. Elektrik almak böyle bir duyguymuş diyorum kendimce. Kucaklamak istiyorum artık meleğimi, gönlüm sabırsız ve yüreğimdeki sevgi taşıyor adeta. Yüreğim; “paylaşmak gerek bu sevgiyi yazık olur sonra, taşan sevgi boşa akmasın,” diye seslenirken beynime.
O sırada karşımda duran melek birden kayboluyor. Tam sevgiyi buldum derken, nasıl olur bu, diye haykırıyorum, o an bir şeyler kopuyor bedenimden. İnanmak istemiyorum ama gerçeği öğreniyorum. Burası YALNIZLAR LİMANI. Sevgi dolu insanlar yanaşırmış bu limana ama burada yaşayan insanlar sevgiden kaçarlarmış.
Çünkü onlar YALNIZLAR LİMANINDA YAŞARLARMIŞ.
Biz bu limandaki insanlar gibi aciz değiliz! Çünkü bizim yüreklerimizde ne olursa olsun kocaman bir SEVGİ PINARI var… Hayatımızı yalnızlar limanına çevirmeden, sıcacık duygularla paylaşalım sevgimizi ne dersiniz?
“SİZİN YOLUNUZ SEVGİ YOLU VE DAİMA AÇIK OLSUN.”