O çok cesurdu çünkü…
Onun için önemli olan ucunda yere düşmek de olsa rüzgarla dans etmenin hazzını yaşamaktı. O bir kahramandı ve kahramanca son dansını etti…
Bir zamanlar sarı bir yaprak vardı ve o diğerlerinden çok farklıydı. Bütün yapraklar rüzgar estiğinde acı çekerken o, her rüzgarın kendisini tekrar tekrar bulmasına yardımcı olduğu hissini taşıyordu tüm damarlarında…
Hatta rüzgarın eşsiz mırıldanışı ile dans edebilmek için günlerce o anı beklediği oluyordu…
Diğer yapraklar onun bu tuhaf ve kendilerine göre uyumsuz düşüncesi karşısında hem şaşkın hem de öfkeliydiler. Ama sarı yaprak diğerlerinin kendisi için neler düşündüğünü umursamıyordu bile. Çünkü o sadece rüzgarı bekliyordu… O nedensiz ve sebepsizce sallanıyordu dalında. Hiçbir yere kıpırdamadan sadece bekliyordu ve sonunun ne olacağını bile bile beklemek onu asla üzmüyordu. Bir gün dalından ayrılmanın üzüntüsü yerine içini sürekli rüzgarla dans etmenin hazzı kaplamıştı çünkü…
O gerçek bir kahramandı aslında. Sana bundan söz etmiştim. Sana kahramanın görevi “ Dünyayı değiştiremeyeceğini bildiği halde yaşam yolunda dimdik ayaktadır ve bu enerjiyi kendini severek bütün hücrelerinde daim tutar,” demiştim. Sarı yaprak yere düşüceğine asla odaklanmamıştı bugüne kadar… Onun tek odağı rüzgarla dans etmekti.
Ve bir gün çok şiddetli bir uğultu duyuldu…
“Şimdi tam sırası,” dedi sarı yaprak kendi kendine…Ve onun kuvvetine dayanamayıp dalından düşeceğini bile bile rüzgarla dans etmeye kalktı. O çok cesurdu çünkü… Onun için önemli olan ucunda yere düşmek de olsa rüzgarla dans etmenin hazzını yaşamaktı.
O bir kahramandı ve kahramanca son dansını etti…
Evet, sarı yaprak belki şimdi kurumuş kül olmuştur, ama tüm canlılar kuruyup kül olmayacaklar mı? Söyle bana! Bu kadar acı çekiyorsun, kaygıların var yaşama karşı, bu sana ne katıyor? Bunu aslında kendine söyle, bunun cevabını kendine ver. Bu sana ne katıyor? Cevabını içinde hisset ve sor kendine. Fakat cevap bulamayabilirsin dikkat et! Sana bir şey anlatmaya çalışıyorum, sadece odaklan buraya, bırak, aklın başka yere kaymasın! İşlerini sonra yaparsın şimdi sadece beni dinle!
Sana diyorum ki, yaşamı nedensiz ve sebepsizce yaşa.
Buna karşı gelebilirsin bu beni ilgilendirmez yine senin bileceğin bir şey bu. Şu an sorunların varsa yine bil ki bunlar da senden kaynaklı, başkasında sakın arama! Zaten bir başkası hiç olmamıştı. Bunları kendini suçlu hissetmen için yazıyorum. Bunları kendini kötü hissetmen için yazıyorum. Kendini kötü hissedersen başkarında suçu aramak yerine kendine odaklanacaksın.
Bırak robot gibi duygularını kontrol etmeyi artık! Sarı yaprak gibi yaşamla sadece dans et!
Hadi şimdi git sonra yine burada buluşacağız…
Bir gün buluşamadığımız bir gün de gelecek, ama bunu düşünürsen asla sarı yaprak olamazsın!…
