Yoksa sen senin kalıbına girmediğim için mi kendini kandırılmış hissettin?
Yoksa beni sadece güç olarak gördün de, kurtarıcın gidince mi kendini yarı yolda bırakılmış hissettin?
Yoksa birbirimize söylediklerimizin altını farklı mı doldurduk?
Oysa ben, senin yanında kendim olduğum için huzurluydum.
Oysa ben gücüne güç kattığım, 1+1=3 ettiğimiz için mutluydum.
Oysa ben içimden geleni söylediğim için rahattım.
Senin hayallerini paylaşabilirdim oysa.
Seçtiğin kaba uyum sağlardım oysa.
Ama beni hiçe sayarak değil, kendi seçim hakkımı kullanarak.
Senin zorunla değil, kendi isteğimle.
Senin zamanında değil, hazır olduğumda.
Sabrına ne oldu?
Emek vermek, beslemek neydi?
Paylaşmak nerede kaldı?
Beni anlat desem anlatabilir misin?
Kimim ben?
Kendini anlatabilir misin?
Kimsin sen?
Kim kimi kandırdı?
Kendimizi mi kandırdık?
Birbirimize güvenle mi sarıldık, güç mücadelesine mi girdik?
Sevgi?
Benim seni senin istediğin gibi sevmemiş olmam seni sevmediğim anlamına mı geldi?
Sen beni sevdin mi, benim sevgimi sorguluyorsun?
Sen bana güvendin mi, kandırılmış hissediyorsun?
Sen bana sadık kaldın mı, aldatılmışlıktan bahsediyorsun?
Ben Sevdim, Güvendim, İnandım.
Önce Kendime
Ya Sen?
