“ Hepsini biriktiriyorum, bir gün patlayacağım!”
Bu cümleyi tekrar, tekrar oku! Sana bir yerlerden tanıdık geliyor mu?
Geliyor olmalı. Bilinçaltında yuva yapmasına izin verdiğin zehirli cümlelerinden birisi bu… Bir gün patlayacaksın ve o güne az kaldı…
İnsanlara bakıyorum, zihinlerinde olumsuz her duyguyu biriktirerek kendilerine fazladan yük oluşturuyorlar ve zamanla attıkları adımlar ağırlaşıyor. Yürümek güçleşiyor. Adım atmak istiyorlar ama ayakları artık gitmiyor bir adım öteye… Bitkinler. Bıkmışlar…
Ve hala hep biriktiriyorlar! Ama bu onlar için önemli değil; ne de olsa bir gün patlayacaklar… Patlamak için biriktirmek gerektiğine ne de çok inanmışsınız. Gereksiz sorumluluklar almak yaşam felsefeniz olmuş. Dünyanın bütün sorunlarını tv’de izlemeye, takip etmeye bayılıyorsunuz değil mi?
Hepsini biriktir aferin sana. Sonra patlaman gerektiğine inandığın zaman patlarsın ne de olsa… Hayır! Artık bunu yapma kendine. Kendine ettiğin haksızlıkları farkındalık dolu bir zihinle izlemelisin. Sen bunu hak etmiyorsun. Kimseyi suçlama sakın! En büyük haksızlığı, en başta sen kendine ediyorsun zaten.
Biriktirmekten vazgeç! Sorunları bilirim gölge gibidir; takip ederler insanı, ama sen kendi gölgenden korkmuyorsun değil mi? O halde sorunlardan da korkmamalısın. Onları paylaşmak yerine çoğu zaman içine attığını da biliyorum. Birileriyle paylaşmak zorunda değilsin. Bu sana bazen gerginlik veriyor olabilir. O halde bunları boş bir kağıda yaz ve sonrasında yırt gitsin. Paramparça et! Defalarca böl, ufala… Ama onları içine atma!
Çok tutmayacağım seni. Birazdan bir kalem ve boş bir kağıt alarak içindeki olumsuzlukları o kağıda dökeceğine inanıyorum. Bu yüzden seni burada tutarak zaman geçirmeni istemiyorum
Hadi artık git!
