Hepimizin hayatında çok önemli bir kavram var. Bu kavram ne biliyor musunuz? “SEVGİ”… Karşı cinsimize karşı duyduğumuz Sevgi.
Aslında hepimiz her zaman bahsediyoruz sevgi, sevgi diye ama kaçımız gerçekten sevgiyi doya doya hakkını vererek yaşıyoruz. Kaçımız sevgi uğruna canını verebiliyor. Kaçımız gerçek sevgiyi yaşıyor gerçekten.
Günümüzde sevgiler o kadar basitleşti ki; her şey gibi bu kavram da sıradan oldu artık.
Eskiden “Seni Seviyorum” kelimesini çok zor kullanırdık. Hatta çoğu zaman söyleyemezdik bile. Çünkü o kelimenin anlamı bizim için gerçekten çok önemliydi. Ama şimdi bakıyorum da etrafıma 2 saat önce tanıdığımız insana hemen seni seviyorum diyebiliyoruz. Hemen canım, aşkım, hayatım, diyebiliyoruz. Bu kadar basitleşti her şey.
Söylerken de zorlanmıyoruz üstelik, sıradan bir laf söyler gibi söylüyoruz bir çırpıda. Bugün birine seni seviyorum diyoruz, ertesi gün başka birine.
Eskinin ömür boyu süren sevgileri, şimdilerde yerini günlük ilişkilere bıraktı. Bugün birisi birisiyle çıkıyor, sonra bakıyorsun 1 hafta ya da 2 hafta geçmeden ayrılmışlar. Niye, diye soruyorsun saçma sapan sebeplerden dolayı olduğunu öğreniyorsun.
Sonra bir bakıyorsun, ayrılığın arkasından pek zaman geçmeden, yeni birini bulmuş bile. İnsanlarımızda genel olarak çaba yok, uğraş yok. Karşısındakini anlamaya çalışmak hiç yok.
Bir insana değer vermek, önem vermek niye bu kadar hafife alınıyor?
Bu ilişkilerde biraz bencilce davranıyoruz galiba… Sanki hep bizim istediklerimiz olsun istiyoruz, olmayınca da ayrılıyoruz….
Bazı insanlar da karşısındaki insanı değiştirme isteği içindeler. Kendi isteği gibi olsun istiyorlar. Oysa ki o kişiyi severken, sen zaten onu öyle görüp, beğenip sevmişsin. Madem değişmesini, senin istediğin gibi olmasını istiyorsun o zaman o kişiyi bırak, onu özünden, doğallığından koparma, git senin isteklerine uygun birini bul ve mutlu olmaya çalış. En doğrusu bu bence.
İnşallah sizin yaşadığınız sevgiler, gerçek sevgilerden biridir. Olmayanların da gerçek sevgiyi en kısa zamanda bulmaları dileğiyle.
