Hiç kendinizde ya da bir başkasında şunu fark ettiniz mi: Tartışma sırasında çözüme odaklanan kişi sakin kalabilirken haklı çıkmak isteyen kolayca öfkeye kapılabiliyor.
Bir şeye öfkelendiğimizde o sorun yüzünden mi öfkeliyizdir yoksa öfkeli olduğumuz için mi o şey “sorun” haline gelmiştir?
Öfke, kişiliğin bir parçası mıdır öğrenilmiş bir davranış mı?
Rahatsız edici olaylar/durumlar karşısında öfkelenmek normal midir? Yoksa kör bir tepkisellik mi?
Öfkeyi kontrol etmek ile öfkeyi bastırmak aynı şey midir?
