Huzur merkezli benliğim kayboldu. Üstüne kasvet dolu günler yaşıyor ezelden aciz bedenim. Yorgunluktan çok bıkkınlık, bitmişlik var üstümde.
Ne adım atacak keyifim var, ne ağlayacak gözyaşım.
Sen geldin hem de hiç beklemiyorken.
Benden aldıkları huzur gibi geldin. Öylesine sindin ki üstüme emanet değil bana aittin. Çok seviyorum seni ve beni sevmeni beklemek hiç zor gelmiyor. Bir mesaj atsam sana bugün;
‘Bizli günlere aşkım, tek başıma pek tatsızım’.
Şu aralar az çalışan bir beynim, yorgun bir bedenim ve her an depresyon eşiğinde olan bir ruhum var.
Şu aralar bir âşık olmak zor gelmiyor.
Zihnim aşkı ve dolaylı olarak seni düşünürken huzur süzgecinden süzülüp berrak oluyor.
O yüzden aşığım, hep aşık kalacağım…
