Yeni yaşantım 18 Ocak 2014’te Kuraldışı rahmine düşüşümle başlıyor. Sıcacık, güvenli bir ortamda bana ne sunulduysa iştahla kattım minik bedenime. Acılarda yüzümü ekşittim, tatlılarda ağzımı şapırdattım zevkle. Hopladım, zıpladım, yuvarlandım. İyileşme yolculuğunda canhıraş ağlamalarla inlettim zaman zaman ortamı. Bazen de zevk dolu kahkahalarla sarstım rahmin duvarlarını. Özfarkındalıklar, özdisiplinler, özteslimiyetler, özsaygılar ve bilumum özler arttıkça bedenimde gerçek ÖZ’üme daha da yaklaştım. Yeni ve hepsi de birbirinden değerli can dostlar edindim. Beslendim serpildim, büyüdüm, geliştim.
Kozadan çıkma vakti geldi, biliyorum. Buruk bir sevinç var içimde. Hem hayata kocaman bir merhaba demek için sabırsızlanıyorum, hem de gerçek Öz’ümün yoldaşlığında hayatın tüm sorumluluğunu üstlenmenin verdiği heyecanı taşıyorum. “Yaşam cesurları sever!” düsturum artık. Ben cesurca ve kelimelerimi özenle seçerek ve hiçbir zaman kişisel algılamayarak ve varsayımlarla boğuşmayarak ve her daim yapabildiğimin en iyisini yaparak ve can kulağıyla dinlemeyi başarırken kuşkularımdan da ödün vermeyerek yeni hayatıma afili bir selam çakarak kozamdan çıkmayı ve özgür bir kelebek olarak yaşamımı sürdürmeyi seçiyorum.
